Cel

Zadaniowy tryb pracy dotyczy przede wszystkim prac indywidualnych, które z reguły są powtarzalne i wykonywane poza zakładem pracy. Niezbędne jest bowiem określenie czasu na ich wykonanie. System zadaniowego czasu pracy sprawdzi się zatem bez wątpienia na stanowiskach takich jak, m.in. programista, projektant, grafik, przedstawiciel handlowy, dziennikarz i inne.

Tryby wprowadzenia

System zadaniowego czasu pracy uregulowany jest w art. 140 Kodeksu Pracy. Zgodnie z nim w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy.

Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy pracownika, wynikający z norm dotyczących wymiaru i rozkładu czasu pracy zawartych w art. 129 Kodeksu Pracy. Nie może on zatem przekraczać standardowego czasu pracy, tj. 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

Co do zasady zadaniowy czas pracy nie powinien łączyć się ze wskazaniem osiągnięcia określonego rezultatu ekonomicznego (tzn. nie możliwe jest wynagrodzenie za osiągnięcie danego celu bądź nie, bowiem wynagrodzenie wypłacane jest za wykonanie danego zadnia).

Zmianę trybu pracy na zadaniowy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. Zgodnie z art. 150 Kodeksu Pracy, w zakładach pracy, w których obowiązuje regulamin pracy (zatrudniających powyżej 50 osób i w których nie ma układu zbiorowego pracy), to w nim należy wprowadzić zmiany systemu czasu pracy.

Zgodnie z Kodeksem Pracy zarówno regulamin jak i obwieszczenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. W przypadku nowych pracowników, pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracy/obwieszczenia przed dopuszczeniem go do pracy – nie ma tutaj zatem żadnego wymaganego terminu, który musi zostać zachowany. Wystarczy zatem przed podpisaniem umowy z danym pracownikiem przedstawić mu treść danego obwieszczenia/regulaminu.

Możliwe jest także dodatkowe wprowadzenie takiego zapisu w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem, jednak nie jest to wymagane przez Kodeks Pracy. Należy przy tym pamiętać, że żeby później z takiego zapisu zrezygnować konieczne będzie podpisanie z pracownikiem porozumienia, a w braku jego zgody -przejście przez procedurę wypowiedzenia zmieniającego. Z perspektywy pracodawcy korzystniej jest zatem nie dokonywać takiego zapisu w umowie o pracę.

Istotny warunek

Natomiast wymaganie ustawowo porozumienie z pracownikiem nie oznacza uzgodnienia, lecz konsultację. Brak takiego porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy, ale w razie sporu rodzi po stronie pracodawcy obowiązek wykazania, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy. Przedmiotem więc takiego porozumienia ma być ustalenie czasu niezbędnego na wykonanie powierzanych zadań – w przypadku nierealistycznych celów powierzonych do wykonania pracownikowi, okazać się może, że pracodawca zmuszony będzie wypłacić wynagrodzenie w wyższej kwocie – ze względu na pracę w godzinach nadliczbowych.

Ustawodawca nie nakazuje konsultować zamiaru wprowadzenia tego systemu czasu pracy z zakładową organizacją związkową, czy też zgłaszania tego faktu okręgowemu inspektorowi pracy.

W obliczu pandemii w związku z coraz większą liczbą pracowników wykonujących swoją pracę z domu oraz nadchodzące zmiany w Kodeksie Pracy – uregulowanie w końcu pracy zdalnej, zadaniowy tryb pracy może okazać się niezwykle atrakcyjny zarówno dla pracodawcy jak i pracownika.

System

Zatrudniony powinien być zatem świadomy liczby zadań, które zostały mu powierzone w danym okresie, przykładowo wykonanie 100 przelewów w ciągu 2 miesięcy, wykonanie 10 umów o pracę itd.

W przypadku zadaniowego czasu pracy brak jest jednak konkretnych ram czasowych (brak ewidencji czasu pracy czy brak określenia rozkładu pracy).

Kiedy nie jest to bezwzględnie konieczne

W przypadku niektórych pracowników wprowadzenie zadaniowego czasu pracy może okazać się niekonieczne. Przepis art. 151 (4) KP stanowi bowiem, iż pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. Natomiast jednocześnie nic nie stoi na przeszkodzie, aby takich pracowników również objąć tym systemem czasu pracy.