Coraz większa liczba Polaków decyduje się na szczepienie przeciwko COVID-19. Wielu pracowników należy do grup zawodowych, które podlegają szczepieniu w miejscu pracy. Niektóre terminy szczepień pokrywają się z godzinami pracy pracowników. Czy pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi dnia wolnego w dniu szczepienia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia? W jaki sposób pracownik powinien usprawiedliwić nieobecność?
Szczegółowy zakres i rodzaj możliwych nieobecności pracowników a także sposób ich usprawiedliwiania został określony w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki z dnia 24 listopada 2014 roku w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1632). Rozporządzenie to w paragrafie 9 przewiduje możliwość nieobecności pracownika w związku z odbywanymi obowiązkowymi badaniami okresowymi bądź szczepieniem ochronnym przewidzianym przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych. W powyższym katalogu nie uwzględniono szczepienia przeciwko COVID-19, a co za tym idzie szczepienie to nie jest dla pracownika obowiązkowe. W chwili obecnej Pracodawca nie może w żaden sposób wymagać od pracownika, aby poddał się szczepieniu. Szczepienie na COVID-19 jest dobrowolne i nie ma żadnego aktu prawnego, na podstawie którego pracodawca mógłby zobowiązać pracownika do zaszczepienia się.
Jeżeli jednak pracownik zdecyduje się na wykonanie szczepienia, pracodawca może, ale nie musi udzielić mu wolnego na ten czas. Pracodawca może udzielić pracownikowi całego dnia wolnego bądź jego części z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Jeśli pracodawca nie zdecyduje się jednak na powyższy krok, pracownik może złożyć wniosek o udzielenie urlopu wypoczynkowego. W tym przypadku musi uzyskać na to zgodę pracodawcy. Zgodnie z art. 1672 Kodeksu Pracy (ustawa z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r; Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141), pracownikowi przysługuje również możliwość skorzystania z 4 dni urlopu wypoczynkowego na żądanie we wskazanym przez siebie terminie. W tym wypadku niezbędne jest poinformowanie przez pracownika swojego przełożonego o nieobecności. Ostatnim rozwiązaniem jest skorzystanie przez pracownika z tzw. ”wyjścia prywatnego”. W celu skorzystania z tej możliwości pracownik składa pracodawcy wniosek o zwolnienie z części dnia pracy w celu załatwienia spraw osobistych. Czas wyjścia prywatnego nie wlicza się do czasu pracy pracownika oraz nie stanowi podstawy do wypłaty wynagrodzenia. Czas wyjścia prywatnego jest najczęściej odpracowywany przez pracowników, w przypadku odpracowania wyjścia prywatnego nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
