19 sierpnia 2024 r. została wydana interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0111-KDIB1-1.4010.338.2024.1.BS) dotycząca istotnych zagadnień związanych z ustaleniem obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w kontekście usług brokerskich. Sprawa ta jest szczególnie ważna dla przedsiębiorstw świadczących usługi pośrednictwa finansowego oraz dla podmiotów powiązanych wchodzących w skład większych grup kapitałowych.
Stan faktyczny
Wnioskodawca, będący podmiotem należącym do Grupy Kapitałowej, świadczył usługi brokerskie na rzecz innych spółek z tej samej grupy. Główne zadania wnioskodawcy obejmowały realizację zleceń kupna i sprzedaży instrumentów finansowych oraz towarów giełdowych na rynkach regulowanych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Co istotne, spółka działała w imieniu własnym, ale na rachunek klientów, co oznacza, że nie stawała się właścicielem sprzedawanych lub kupowanych towarów czy instrumentów finansowych.
Rozliczenia związane ze świadczeniem usług brokerskich dzieliły się na trzy główne kategorie:
- Wynagrodzenie za usługę brokerską – to stała opłata lub prowizja, jaką wnioskodawca otrzymuje od klientów. Wynagrodzenie jest ustalane na podstawie umów oraz tabel opłat i prowizji.
- Opłaty dodatkowe – koszty ponoszone przez wnioskodawcę w związku z realizacją transakcji na rzecz klienta (np. opłaty giełdowe, transakcyjne, opłaty za rozliczanie i rejestrację transakcji). Wnioskodawca refakturuje te koszty klientom bez dodatkowej marży.
- Kwoty obrotu – to kwoty wynikające bezpośrednio z transakcji kupna i sprzedaży realizowanych na rzecz klientów. Te kwoty są neutralne ekonomicznie dla wnioskodawcy, co oznacza, że nie generują zysku ani kosztu dla niego – są to kwoty rozliczane w całości pomiędzy stronami transakcji.
W związku z realizowaniem transakcji kontrolowanych pojawiło się pytanie, czy kwoty obrotu powinny być uwzględniane przy obliczaniu wartości transakcji kontrolowanej, a tym samym, czy istnieje obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla tego typu transakcji.
Stanowisko podatnika
Wnioskodawca zadał pytania dotyczące ustalania wartości transakcji kontrolowanej, a w szczególności czy należy w wartości transakcyjnej uwzględniać kwoty obrotu związane z realizacją zleceń kupna i sprzedaży. Kwestia ta była o tyle istotna, że bez tych opłat wartość transakcji za usługi brokerskie nie przekraczała progu dokumentacyjnego.
Spółka twierdziła, że kwoty obrotu są neutralne z perspektywy ekonomicznej, gdyż są jedynie przepływem między stronami transakcji, co nie generuje dodatkowego przychodu ani kosztu po stronie brokera. W związku z tym w jego ocenie dokumentacja cen transferowych powinna być wymagana tylko wtedy, gdy suma wynagrodzenia i opłat dodatkowych przekracza progi dokumentacyjne, natomiast kwoty obrotu nie powinny mieć wpływu na te obliczenia.
Stanowisko organu podatkowego
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z argumentacją wnioskodawcy, uznając jego stanowisko za prawidłowe. Organ podatkowy potwierdził, że:
- Kwoty obrotu nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu wartości transakcji kontrolowanej. Ich uwzględnianie w takich obliczeniach zniekształcałoby rzeczywisty charakter usług brokerskich, które w tym przypadku pełnią funkcję pośrednictwa.
- Obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych występuje, jeśli suma wynagrodzenia i opłat przekroczy próg dokumentacyjny.
- Dokumentacja cen transferowych nie jest wymagana, jeśli tylko kwoty obrotu powodują przekroczenie progu, a wynagrodzenie i opłaty pozostają poniżej ustalonych limitów.
Konsekwencje dla podatników
Interpretacja ta jest szczególnie ważna dla przedsiębiorstw zajmujących się pośrednictwem, takich jak domy maklerskie i inne instytucje finansowe. Wynika z niej kilka kluczowych wniosków:
- Neutralność kwot obrotu: kwoty obrotu, które są ekonomicznie neutralne, nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu wartości transakcji kontrolowanej. To oznacza, że przedsiębiorstwa, które działają w roli pośredników, mogą wyłączyć te kwoty z kalkulacji przy ustalaniu, czy przekroczyły progi dokumentacyjne dla cen transferowych.
- Dokumentacja cen transferowych: konieczność sporządzania dokumentacji, jeśli suma wynagrodzenia i refakturowanych opłat przekracza progi dokumentacyjne. Oznacza to, że firmy muszą dokładnie analizować swoje rozliczenia, nie tylko patrząc na same przychody z usług, ale także na inne opłaty, które mogą podnosić wartość transakcji kontrolowanej.
- Kwoty obrotu a progi dokumentacyjne: jeżeli tylko kwoty obrotu przekraczają próg dokumentacyjny, nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych. To kluczowa informacja dla przedsiębiorstw, które realizują duże wolumeny transakcji w imieniu klientów, ale nie czerpią z tego dodatkowych korzyści finansowych.
Z perspektywy praktyki podatkowej, interpretacja ta wprowadza większą jasność w zakresie stosowania przepisów o cenach transferowych dla transakcji kontrolowanych w usługach brokerskich i pośrednictwie. W kontekście coraz bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących cen transferowych, ta interpretacja może pomóc wielu firmom zrozumieć, jak prawidłowo ustalać obowiązki dokumentacyjne. Ponadto, przedsiębiorcy powinni pamiętać, że odpowiednie podejście do refakturowania kosztów oraz ustalania wynagrodzeń za usługi pośrednictwa będzie kluczowe w celu spełnienia wymogów dokumentacyjnych.