W wyroku z dnia 12 marca 2024 r. o sygnaturze I FSK 1840/23, NSA potwierdził, że sprzedaż posiłków i napojów w lokalach typu food-court, carry out czy drive thru stanowi świadczenie usługi gastronomicznej, a to z kolei oznacza, że spółka w zakresie przedmiotowej sprzedaży nie jest podatnikiem podatku od sprzedaży detalicznej (dalej: PSD), ponieważ ustawa ta (Ustawa z dnia 6.07.2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej, Dz. U. z 2023 r. poz. 148, dalej Ustawa o PSD) nie obejmuje swoim zakresem usług, chyba że są one usługami towarzyszącymi dostawie towarów i są z nimi ewidencjonowane łącznie.

Istota sporu

W przedmiotowej sprawie istotą sporu było ustalenie, czy działalność polegająca na sprzedaży posiłków i napojów w lokalach typu food-court, carry out czy drive thru stanowi odpłatne zbycie towarów (jak uważał Organ podatkowy) czy też jest to sprzedaż polegająca na tym, że spółka świadczy usługę, w skład której wchodzi dostawa towarów, a zatem jest to świadczenie jednej usługi, której elementem jest wydanie towaru, np. w postaci hamburgera (jak chciała Skarżąca). Dodatkowo na potwierdzenie powyższego, Skarżąca wskazała, że prowadzona przez nią działalność została sklasyfikowana w PKD jako „działalność usługowa związana z wyżywieniem”.

Sąd, w swojej ocenie, odniósł się do uzasadnienia do rządowego projektu ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej, w którym wskazano, że „sprzedażą detaliczną będzie dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania konsumentom towarów (…), także wtedy, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi. Odpłatne zbycie towarów ma znaczenie szersze niż cywilistyczne ujęcie sprzedaży. (…) Sprzedażą detaliczną nie będzie świadczenie usług. Jednakże w sytuacji gdy odpłatnemu zbyciu towaru towarzyszy świadczenie usługi, to na potrzeby ustawy usługę tę uważa się za sprzedaż detaliczną podlegającą opodatkowaniu. Na przykład sprzedaż książki łącznie z jej opakowaniem, sprzedaż pralki łącznie z jej wniesieniem. Niemniej, jeżeli świadczona usługa zostanie odrębnie zaewidencjonowana od sprzedaży towaru, to usługa ta nie będzie przedmiotem opodatkowania”.

Zagadnienie celowości usługi i jej odrębności od towaru

W Ustawie o PSD, Ustawodawca nie zdecydował się na zawarcie definicji legalnej usługi, jak również nie odsyła podatnika do innych aktów prawnych w tym zakresie, dlatego przy ocenie czy dana sprzedaż podlega opodatkowaniu PSD, kluczowym staje się odrębny charakter oraz cel usługi. Jeżeli usługa jest odrębnie zaewidencjonowana, nie będzie przedmiotem opodatkowania PSD. W zakresie drugiej przesłanki Sąd uznał, że celem sprzedaży podatnika jest zaspokojenie potrzeby żywieniowej klienta, nie zaś sprzedanie mu określonego towaru.

Ujęcie w VAT

Ponadto Sąd wskazał, że w zakresie definicji legalnej usługi, jakkolwiek Ustawa o PSD nie odsyła w swojej treści do ustawy o VAT, nie jest bezpodstawne stosowanie jej rozumienia na gruncie ustawy o VAT. Sąd uznał zgodnie z przyjętym w doktrynie poglądem (tak: Bartosiewicz Adam, Ustawa o podatku od sprzedaży detalicznej. Komentarz WK 2016, LEX), że zakwalifikowanie danego świadczenia jako dostawy towarów bądź jako usługi powinno odbywać się również w oparciu o to, jak dana transakcja została rozpoznana na gruncie ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie działalność gospodarcza skarżącej na gruncie ustawy o VAT została zakwalifikowana jako świadczenie usługi.

Jakie znaczenie dla podatników ma wyrok?

Wyrok NSA jest o tyle istotny dla podatników, że dla wielu sieci gastronomicznych otworzył drogę do ubiegania się o zwrot zapłaconego podatku PSD. Zachęcamy Państwa do przeprowadzenia analizy w powyższym zakresie. Nasi eksperci chętnie udzielą Państwu wsparcia. Zapraszamy do kontaktu.