Nexia Advicero | Taxation and renewable energy | Wrzesień 2024

VAT przy sprzedaży farmy fotowoltaicznej
Czynsz za dzierżawę gruntu, na którym stanie elektrownia wiatrowa powiększa wartość początkową środka trwałego
VAT od ładowania pojazdów elektrycznych przez podmioty zagraniczne w Polsce
Czy podmiot udostępniający aplikację do ładowania pojazdów dokonuje zakupu i sprzedaży energii elektrycznej?
Czy jednostka kogeneracyjna (służąca do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła) podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości?
Oświadczenie Ministerstwa Finansów w sprawie opodatkowania farm fotowoltaicznych w 2025 r.

1. VAT przy sprzedaży farmy fotowoltaicznej

Sama farma fotowoltaiczna nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Co za tym idzie, jej sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT.

Takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2024 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.115.2024.1.AWY. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że jest w trakcie budowy farmy fotowoltaicznej, którą po ukończeniu budowy zamierza sprzedać. W skład planowanej sprzedaży wejść mają również prawa wynikające z umowy dzierżawy gruntu i umowy sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, a także decyzje wydane w odniesieniu do farmy.

Biorąc pod uwagę art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz orzecznictwo, m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2023 r., sygn. I FSK 710/19, Wnioskodawca stwierdził, że przedmiot sprzedaży nie spełnia jednak warunków uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) poprzez brak wyodrębnienia:

organizacyjnego – farma jest dla Wnioskodawcy jedynie środkiem trwałym w budowie, a jej składniki nie są wyodrębnione w księgach,
funkcjonalnego – przedmiot planowanej sprzedaży do samodzielnego funkcjonowania w obrocie wymagałaby od nabywcy zaangażowania środków i zasobów ludzkich,
finansowego – Wnioskodawca nie przypisał opisywanej inwestycji oddzielnego budżetu, kont ani pracowników, których koszty mógłby do niej przyporządkować.

W związku z powyższym, planowanej sprzedaży nie przysługuje wyłączenie z art. 6 pkt. 1 ustawy VAT.

Link do interpretacji: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/582604

2. Czynsz za dzierżawę gruntu, na którym stanie elektrownia wiatrowa powiększa wartość początkową środka trwałego

Czynsz płacony za dzierżawę gruntu, na którym budowana jest elektrownia fotowoltaiczna, stanowi koszt wytworzenia środka trwałego. Zatem powinien zostać ujęty w jego wartości początkowej. Od momentu oddania elektrowni fotowoltaicznej do użytku stanowi natomiast pośredni koszt uzyskania przychodu (dalej: „KUP”) w momencie poniesienia.

Takie stanowisko potwierdził w interpretacji indywidualnej z 11 kwietnia 2024 r. (znak: 0114-KDIP2-1.4010.101.2024.1.DK) Dyrektor KIS.

Opłata dzierżawy gruntu jest kosztem koniecznym dla przeprowadzenia budowy i dalszego funkcjonowania farmy fotowoltaicznej, która na nim stoi. Koszt ten nie powstałby, gdyby wnioskodawca nie prowadził opisanej w wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej inwestycji. Nie można więc zaliczyć go do ogólnych kosztów zarządu czy operacyjnych i w ten sposób wyłączyć z wartości początkowej farmy.

Link do interpretacji: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/583696

3. VAT od ładowania pojazdów elektrycznych przez podmioty zagraniczne w Polsce

Według Dyrektora KIS sprzedaż energii elektrycznej podmiotom zagranicznym, które odsprzedają ją swoim klientom, ma miejsce w punkcie ładowania pojazdów na terenie Polski, a nie w miejscu siedziby podmiotu nabywającego energię poza terytorium RP.

Problematyką interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2023 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.324.2023.1.MR) było ustalenie, czy wpisanej powyżej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, zgodnie z którym miejsce opodatkowania VAT dostawy energii elektrycznej jest tam, gdzie podmiot nabywający energię elektryczną w celu jej odsprzedaży posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przepis ten wskazuje jednak, że musi być to sprzedaż energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym. Natomiast w stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że z jednej strony zarządza znajdującymi się na terenie Polski należącymi do innych podmiotów stacjami ładowania. Z drugiej zaś jest dostawcą usług ładowania m.in. dla partnerów zagranicznych, którzy świadczą te usługi dalej na rzecz swoich własnych klientów. W ramach tej funkcji zapewnia im możliwość ładowania pojazdów na stacjach, których właścicielem nie jest. Stwierdził, że tym samym nabywa energię od właścicieli stacji i odsprzedaje ją partnerom zagranicznym.

Jednocześnie Wnioskodawca podniósł, że zawężenie zawarte w polskich przepisach jest niezgodne z oryginalnym brzmieniem Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Ponadto podważał brzmienie Dyrektywy VAT w języku polskim, wskazując m.in. na ewidentne błędy językowe oraz różnice pomiędzy brzmieniem polskim, a dosłownymi tłumaczeniami z języków niemieckiego, francuskiego i angielskiego.

Zdaniem wnioskodawcy, skoro dokonuje on sprzedaży energii elektrycznej na rzecz partnerów zagranicznych, którzy odsprzedają ją nabywcom końcowym, to pomimo tego, że korzystanie z ładowarek następuje w Polsce, dostawa powinna mieć miejsce w kraju siedziby każdego z partnerów. Z takim stanowiskiem jednak Dyrektor KIS się nie zgodził – to stanowisko można uznać za pochodną wyroku TSUE (C-282/22).

Link do interpretacji: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/559108

4. Czy podmiot udostępniający aplikację do ładowania pojazdów dokonuje zakupu i sprzedaży energii elektrycznej?

Najwyższy sąd administracyjny w Szwecji skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) pytanie prejudycjalne (sprawa C-60/23) dotyczące tego, czy spółka udostępniająca aplikację pozwalającą na korzystanie z punktów ładowania pojazdów elektrycznych (ale niebędąca ich operatorem) dokonuje sprzedaży energii elektrycznej.

Sprawa dotyczyła transakcji pomiędzy trzema podmiotami:

Dostawcą aplikacji z informacją o sieci stacji ładowania i umożliwiającej dostęp do tej sieci, który wystawia użytkownikom faktury zbiorcze za korzystanie z niej i zakupioną energię w ujęciu miesięcznym,
Operatorami punktów ładowania,
Użytkownikami aplikacji, którzy ładują swoje pojazdy w punktach operatorów decydując o ilości i częstotliwości ładowania.

Analizę oraz propozycję scharakteryzowania danych relacji dla celów VAT i kierunku rozstrzygnięcia przedstawiła Rzecznik Generalna TSUE Tamara Ćapet w opinii z 25 kwietnia 2024 r. W jej ocenie opisany powyżej model transakcji najlepiej oddaje model komisanta zakupu z 14 ust. 2 lit. c) Dyrektywy VAT. Spełnione są bowiem dwie przesłanki:

istnieje zlecenie, w wykonaniu którego agent-dostawca aplikacji realizuje na rachunek zleceniodawcy-użytkowania dostawę energii, przy czym polecenie takie nie musi być wyraźne,
dostawa energii nabyta przez agenta oraz dostawa energii sprzedana lub zbyta na rzecz zleceniodawcy są identyczne, na co nie ma wpływu to, że odrębnie wystawiana jest faktura za korzystanie z aplikacji.

W takiej sytuacji użytkownik realnie nabywa energię elektryczną od operatora punktu ładowania, a dostawca aplikacji jest jedynie pośrednikiem. Czekamy jednak jeszcze na ostateczny wyrok TSUE w tej sprawie.

Link do pełnej treści opinii: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/pl/TXT/?uri=CELEX:62023CC0060

5. Czy jednostka kogeneracyjna (służąca do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła) podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości?

Jednostka kogeneracyjna jako urządzenie pozwalające na wytwarzanie w jednym procesie technologicznym zarówno energii elektrycznej i ciepła ze spalania gazu, nie stanowi budowli, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości – tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 15 maja 2024 r. sygn. I SA/Bd 148/24.

W treści wyroku wskazano, że z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i podatkach lokalnych wynika, że ustawa podatkowa do budowli zalicza dwie kategorie obiektów:

obiekty budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędące budynkami lub obiektami małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych,
urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jednostki kogeneracyjnej nie można zaliczyć do jednej z powyższych kategorii, ponieważ:

„gdy urządzenie budowlane posadowione jest na fundamencie jako odrębnej pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, opodatkowaniu podlegają jedynie fundamenty”,
to nie ona umożliwia użytkowanie fundamentów czy sieci energetycznej zgodnie z ich przeznaczeniem, tylko odwrotnie.

Zatem zgodnie z obecnym brzmieniem przepisów dotyczących podatku od nieruchomości, jednostka kogeneracyjna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Link do wyroku: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/53AAF31E3B

6. Oświadczenie Ministerstwa Finansów w sprawie opodatkowania farm fotowoltaicznych w 2025 r.

W związku z opublikowaniem projektu ustawy nowelizującej przepisy o podatku od nieruchomości, pojawiły się również informacje medialne o dodatkowym opodatkowaniu farm fotowoltaicznych. W związku z powyższym Ministerstwo Finansów wydało oświadczenie, że nie pracuje nad wprowadzeniem nowego podatku od fotowoltaiki i jednocześnie planowane zmiany w podatku od nieruchomości nie wpłyną na zwiększenie opodatkowania farm fotowoltaicznych tą daniną.

Zgodnie z informacjami opublikowanymi na stronie MF, po przeprowadzeniu konsultacji publicznych w zakresie zaproponowanych zmian w podatku od nieruchomości (o których bardziej szczegółowo pisaliśmy na naszym blogu) obecnie finalizowane są prace nad projektem ustawy nowelizującej ustawę o podatkach i opłatach lokalnych. Pomimo, że projekt po zmianach nie został jeszcze ujawniony, a z oświadczenia MF wynika, że podatnicy nie zapłacą wyższego podatku, to warto będzie jeszcze zweryfikować, czy zapewnienia MF znajdą potwierdzenie w projekcie ustawy.