- Odsetki od nadpłaty podatku po wyroku TSUE/ TK mają być wyższe! Planowane zmiany w Ordynacji podatkowej
- Kwalifikacja kar umownych na gruncie estońskiego CIT
- Odliczenie darowizny na WOŚP – kiedy to możliwe?
- WSA akceptuje zastosowanie koncepcji look through approach dla należności odsetkowych
- Ważny wyrok TSUE o odliczeniu VAT od usług wewnątrzgrupowych
- Najważniejsze zmiany podatkowe obowiązujące od 2025 roku
- Umowa subrogacji wypełnia definicję ukrytych zysków, które należy opodatkować
- Od kiedy zagraniczna spółka będzie płatnikiem PIT? – ważny wyrok NSA
- Obowiązkowe split payment przedłużone o kolejne 3 lata
1. Odsetki od nadpłaty podatku po wyroku TSUE/ TK mają być wyższe! Planowane zmiany w Ordynacji podatkowej
Rząd przyjął projekt zmian w Ordynacji podatkowej przewidujący wyższe niż dotychczas oprocentowanie nadpłaty podatku z tytułu korzystanego dla podatnika wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) oraz Trybunału Konstytucyjnego (dalej: „TK”).
W przyjętym projekcie ustawy (UC24) zaproponowano, aby oprocentowanie nadpłat powstałych w wyniku orzeczeń TSUE oraz TK przysługiwało za okres od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu (zaliczenia jej na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych lub dnia złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych), niezależnie od czasu złożenia wniosku o zwrot nadpłaty względem publikacji orzeczenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej/ Dzienniku Ustaw.
Planowana zmiana wiąże się z wyrokiem TSUE z dnia 8 czerwca 2023 r. w sprawie polskiej C-322/22 w którym Trybunał orzekł o niezgodności regulacji dotyczącej oprocentowania nadpłaty z zasadą skuteczności oraz z zasadą lojalnej współpracy (art. 78 § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Dotyczy to szczególnie sytuacji gdy wniosek o zwrot nadpłaty podatku powstałej w wyniku orzeczenia TSUE został złożony po upływie 30 dni od opublikowania tego orzeczenia/ wejścia w życie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej/ Dzienniku Ustaw. Dotychczasowa regulacja ogranicza oprocentowanie nadpłaty do 30. dnia od tej publikacji, a nawet wyklucza wszelkie oprocentowanie w przypadku, gdy ta nadpłata powstała po upływie tego 30. dnia.
Warto również dodać, że w projekcie dodano zapis, że podatnicy będą mogli złożyć pisma do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego w rozumieniu ustawy — Prawo pocztowe i dowolnego podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej. Zatem złożenie pisma w terminie za pośrednictwem innych podmiotów niż Poczta Polska będzie traktowane jako dochowanie tego terminu.
Wprowadzenie takiej zmiany w przepisach otworzy drogę do dochodzenia korzystniej oprocentowanej nadpłaty podatnikom dla których wyrok TSUE/TK będzie miał znaczenie. Dlatego na bieżąco monitorujemy wszelkie rozstrzygnięcia TK i TSUE, aby dzielić się z Państwem tą wiedzą, co może pozwolić na odzyskanie często bardzo dużej kwoty nadpłaty wraz odsetkami. Śledzimy prace nad tym projektem, w razie pytań, zapraszamy do kontaktu.
2. Kwalifikacja kar umownych na gruncie estońskiego CIT
W interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2024 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.630.2024.1.PC) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) potwierdził, że wydatki na kary umowne oraz rekompensaty, są związane z działalnością gospodarczą i nie podlegają one opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estoński CIT).
W niniejszej sprawie Wnioskodawcą była spółka prowadzącą działalność w zakresie inżynierii oraz robót związanych z budową rurociągów przesyłowych. Regularnie zawierała umowy o roboty budowlane, często obwarowane karami umownymi. Zadała pytanie DKIS, czy w razie przejścia na estoński CIT, wydatki związane z karami umownymi będą stanowić wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą czy też nie? W ocenie wnioskodawcy wydatki takie są ściśle związane z prowadzoną działalnością i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że kary umowne oraz inne rekompensaty związane były ściśle z prowadzoną działalnością w zakresie realizacji umów budowlanych. DKIS podkreślił, że wydatki takie spełniają przesłanki by uznać je za stanowiące wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. DKIS wobec tego potwierdził, że nie będą one podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
Niniejsza interpretacja indywidulana jest dobrą wiadomością dla spółek rozliczających się tzw. estońskim CIT, prowadzących tego typu działalność. Jest też wskazówką dla spółek, które mają możliwość rozliczania się w takiej formie w przyszłości. W razie wątpliwości dotyczących estońskiego CIT, warto skontaktować się z naszymi ekspertami z Nexia Advicero.
3. Odliczenie darowizny na WOŚP – kiedy to możliwe?
Artykuł 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”), wskazuje że od dochodu podlegającemu opodatkowaniu można odliczyć darowizny m.in. na rzecz organizacji pożytku publicznego. Dotyczy to również wpłat na Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy.
Podatnicy PIT mogą odliczyć od dochodu kwotę darowizny przekazaną na cele pożytku publicznego organizacjom, a limit odliczenia wynosi 6% dochodu. Występuje jednak więcej czynników jakie należy spełnić by skorzystać z tego odliczenia. Przede wszystkim warunkiem możliwości skorzystania z odliczenia od dochodu w PIT z tytułu art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT jest konieczność udokumentowania wysokości darowizny:
- dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub
- jego rachunek w banku inny niż rachunek płatniczy – w przypadku darowizny pieniężnej, dowodem, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu – w przypadku darowizny niepieniężnej.
Odliczeniu od dochodu w PIT nie podlegają darowizny:
- poniesione na rzecz osób fizycznych ani
- przekazane w gotówce.
Warto pamiętać o tych najważniejszych zasadach, by mieć możliwość odliczenia dokonywanych darowizn. Również w przypadku WOŚP nie będzie możliwe odliczenie od dochodu kwoty wpłaconej w formie gotówkowej. W razie wątpliwości dotyczących sposobu rozliczenia takiej darowizny – zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami podatkowymi.
4. WSA akceptuje zastosowanie koncepcji look through approach dla należności odsetkowych
W wyroku z dnia 3 stycznia 2025 r. (sygn. III SA/Wa 2385/24) Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: „WSA”) w Warszawie potwierdził, że obowiązki płatnika w zakresie podatku u źródła (WHT) związane z wypłatą odsetek przez polski oddział spółki luksemburskiej powinny być oceniane w odniesieniu do rzeczywistego właściciela (beneficial owner) tych należności.
Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy spółka będzie mogła zastosować koncepcję look-through i w konsekwencji będzie uprawniona do skorzystania z ochrony wynikającej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pomijając brytyjskiego pośrednika. Polski oddział spółki luksemburskiej wypłacał odsetki brytyjskiemu wehikułowi, który przekazał środki dalej do podmiotu z USA, który był rzeczywistym właścicielem. Na tym polu pojawiły się wątpliwości, z którymi do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), zwrócił się oddział spółki luksemburskiej. W jego ocenie, zgodnie z koncepcją look through approach powinna znaleźć w tej sytuacji zastosowanie polsko-amerykańska oraz polsko-brytyjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wynika z niej, że nie trzeba pobierać w takiej sytuacji WHT od wypłacanych odsetek.
DKIS był jednak innego zdania i stanął na stanowisku, że podatnikiem będzie brytyjski wehikuł. Interpretacja indywidualna została zaskarżona i WSA w Warszawie uchylił interpretację DKIS, zgadzając się ze skarżącą, że konsekwencje podatkowe należy ocenić w odniesieniu do rzeczywistego właściciela odsetek. Jest to zgodne z koncepcją look through approach w podatku u źródła, zakładającą, że kluczowe jest określenie podatkowego statusu rzeczywistego beneficjenta, a nie pośredniczącego podmiotu. Oznacza to, że podmiot pośredniczący (wehikuł) nie może być traktowany jako podatnik, a konsekwencje podatkowe powinny być określone na podstawie ustalonego rzeczywistego właściciela środków.
Chociaż niniejszy wyrok nie jest jeszcze prawomocny (nie opublikowano również pisemnego uzasadnienia wyroku), daje on nadzieję na korzystniejsze podejście fiskusa w tym zakresie. Wiele polskich firm ma styczność z płatnościami do zagranicznych kontrahentów jak i udziałowców (dywidenda, odsetki) – w takich przypadkach warto przenalizować takie płatności. W Nexia Advicero posiadamy bogate doświadczenie w tego typu sprawach jak i innych związanych z podatkiem u źródła. Zapraszamy do kontaktu z nami w celu prawidłowego podejścia na gruncie WHT dla płatności zagranicznych.
5. Ważny wyrok TSUE o odliczeniu VAT od usług wewnątrzgrupowych
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z dnia 12 grudnia 2024 w sprawie C-527/23 rozstrzygał w sprawie rumuńskiego podatnika VAT, któremu organy podatkowe odmówiły prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem usług administracyjnych świadczonych w ramach tej samej grupy spółek.
Spór z rumuńskimi organami podatkowymi dotyczył tego, czy usługi nabywane przez podatnika nie były niezbędne do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Usługi te były świadczone jednocześnie na rzecz innych spółek należących do tej samej grupy. Sprawa trafiła do rumuńskiego sądu, który zadał w tej sprawie pytanie prejudycjalne do TSUE.
TSUE stanął na stanowisku, że nie można z tego powodu odmówić prawa do odliczenia VAT. Podkreślił w wyroku, że dyrektywa VAT nie uzależnia wykonania prawa do odliczenia od kryterium rentowności gospodarczej transakcji powodującej naliczenie podatku VAT. Wspólny system VAT gwarantuje pod względem ciężaru podatkowego neutralność każdej działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu lub rezultatu, pod warunkiem że co do zasady ona sama podlega VAT.
TSUE uznał okoliczność, że usługi administracyjne są świadczone jednocześnie na rzecz wielu podmiotów, za pozbawioną znaczenia w kontekście odliczania VAT. Kluczowe jest wykazanie, że nabywane usługi opodatkowane VAT były wykorzystywane przez tego podatnika na potrzeby własnych transakcji opodatkowanych VAT.
Wyrok ten może mieć znaczenie dla podobnych spraw związanych z rozliczaniem podatku VAT z podmiotami z grupy, przy tego typu rodzaju usług. Chętnie doradzimy Państwu jakie podejście zastosować w takich przypadkach.
6. Najważniejsze zmiany podatkowe obowiązujące od 2025 roku
Nowy rok przyniósł istotne zmiany w przepisach podatkowych, obejmujące m.in. dodatkowe obowiązki sprawozdawcze, modyfikacje w zakresie podatku CIT, VAT czy też podatku od nieruchomości.
Przedsiębiorcy, chcąc zachować zgodność z przepisami muszą dostosować się do nich. Oto najważniejsze zmiany, które weszły w życie z początkiem 2025 roku:
- Globalny podatek minimalny – implementowany do polskiego systemu z dyrektywy Pillar II. Od początku 2025 r. obejmie największe korporacje – grupy o skonsolidowanych przychodach wynoszących ponad 750 mln euro rocznie, w dwóch z czterech poprzednich lat finansowych.
- JPK CIT – od 2025 roku obejmie on największe podmioty tj. podatkowe grupy kapitałowe (bez względu na wartość osiągniętych przychodów) oraz podatników, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln EUR;
- Dobrowolny kasowy PIT – preferencja dająca możliwość płacenia podatku PIT po otrzymaniu zapłaty za wydany towar/wykonaną usługę a także możliwość potrącenia kosztów uzyskania przychodu w dacie zapłaty za otrzymany towar lub wykonaną usługę. Mogą z niego skorzystać jednoosobowe działalności gospodarcze z przychodem w roku poprzedzającym poniżej 1 mln PLN;
- Podatek od nieruchomości – 1 stycznia 2025 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o opłatach i podatkach lokalnych, wprowadziła m. in. nowe definicje budynku i budowli;
- Zwolnienie z VAT dla małych podmiotów w krajach UE – zwolnienia z VAT nie tylko w kraju siedziby, ale także w innych państwach UE, kwota zwolnienia podmiotowego wynosi wciąż 200 tys. PLN.
Dostosowanie się do każdej zmiany w prawie podatkowym niewątpliwie jest wyzwaniem dla każdego podatnika. W przypadku chęci otrzymania szczegółów dotyczących danej zmiany i ich konsekwencji, nasi specjaliści z Nexia Advicero służą wsparciem. Zapraszamy również na naszego bloga gdzie można zapoznać się bliżej z niektórymi zmianami.
7. Umowa subrogacji wypełnia definicję ukrytych zysków, które należy opodatkować
W wyroku z dnia 27 listopada 2024 r. (sygn. I SA/Gl 529/24) Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: „WSA”) w Gliwicach wskazał, że umowa subrogacji, podobnie jak umowa pożyczki, może być traktowana jako ukryty zysk na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”).
Sprawa dotyczyła spółki objętej ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), która udzieliła finansowania podmiotowi powiązanemu. Wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej z pytanie czy umowa subrogacji może skutkować powstaniem ukrytych zysków. DKIS w interpretacji z dnia 5 lutego 2024 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.515.2023.1.AR) stanął na stanowisku, że subrogacja, polegająca na przejęciu długu innej firmy w ramach grupy kapitałowej, stanowi w rzeczywistości formę finansowania, co w konsekwencji prowadzi do konieczności opodatkowania tego mechanizmu jako ukrytego zysku.
Wnioskodawca zaskarżył interpretację indywidualną do sądu administracyjnego. WSA w Gliwicach w wyroku podzielił jednak argumenty fiskusa i uzasadnił, że definicja legalna ukrytych zysków z art. 28 ust. 3 ustawy o CIT, przewiduje bardzo szeroki zakres zdarzeń, które mogą zostać w dalszej kolejności rozpoznane jako ukryty zysk. Z treści tego przepisu wynika, że obejmuje ona wszystkie te sytuacje, w których wspólnik (pośrednio lub bezpośrednio) miałby otrzymywać od spółki jakąś korzyść z tytułu uczestnictwa w spółce inną niż dywidenda z uwagi na zastosowane kryterium wykonania świadczenia „w związku z prawem do udziału w zysku”.
Wyrok jest nieprawomocny, jednak pokazuje jak szerokim pojęciem są ukryte zyski na gruncie CIT, co w konsekwencji rodzi obowiązek ich opodatkowania. Należy zatem przeanalizować wszelkie działania podejmowane/ planowane w firmie, aby móc przewidzieć konsekwencje podatkowe, dlatego zachęcamy do kontaktu z Nexia Advicero.
8. Od kiedy zagraniczna spółka będzie płatnikiem PIT? – ważny wyrok NSA
Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 18 grudnia 2024 r. (II FSK 362/22) orzekł, że zagraniczna spółka może mieć obowiązek poboru podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „PIT”) od wynagrodzeń wypłacanych w Polsce, nawet jeśli nie posiada tam zakładu podatkowego.
Sprawa dotyczyła niemieckiej spółki, która delegowała pracowników do Polski. Na gruncie przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską i Niemcami (dalej: „UPO”), niemiecka spółka nie posiadała formalnie zakładu podatkowego w Polsce. Wystąpiła ona z zapytaniem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), w kwestii tego kiedy powstaną u niej obowiązki płatnika PIT. W jej ocenie miało to mieć dopiero miejsce, gdy powstanie zakład podatkowy na gruncie UPO.
Nie zgodził się z tym stanowiskiem DKIS. Interpretacja indywidualna została zaskarżona do WSA w Gliwicach i w wyroku z dnia 2 grudnia 2021 r. (sygn. I SA/Gl 1243/21), który uchylił interpretację DKIS, wskazał, że jako płatnik PIT spółka od początku zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek z tytułu wypłaconych wynagrodzeń pracownikom oddelegowanym do pracy w Polsce.
Wyrok WSA w Gliwicach został zaskarżony do NSA przez DKIS. NSA oddalił skargę kasacyjną, podzielając stanowisko sądu administracyjnego I instancji. Wskazał w uzasadnieniu, że powstanie zakładu nie ma związku z obowiązkami płatnika PIT, a ma związek tylko z obowiązkami podatnika. W związku z tym w momencie osiągnięcia dochodów przez pracownika oddelegowanego do pracy na terytorium Polski powstanie obowiązek, który ciąży na płatniku.
Niniejszy wyrok stanowi istotne rozstrzygnięcie dla płatników jak i podatników PIT, działających w podobnym modelu zatrudnienia/ świadczenia pracy. Niemniej jednak należy pamiętać, że każde rozstrzygnięcie ma zastosowanie do indywidualnej sprawy, dlatego warto zwrócić się do DKIS o wydanie interpretacji w każdorazowym przypadku (dokładnie opisując stan faktyczny), co zapewni ochronę danego postępowania – w tym zakresie zachęcamy do kontaktu z naszymi doradcami z Nexia Advicero.
9. Obowiązkowe split payment przedłużone o kolejne 3 lata
Zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej mechanizm podzielonej płatności (split payment) w podatku VAT pozostanie obowiązkowy w Polsce do 28 lutego 2028 roku.
Jest to istotna informacja dla podatników VAT, którzy byli dotychczas zobowiązani do stosowania podzielonej płatności. Mechanizm ten wprowadzony został w celu ograniczenia nadużyć podatkowych oraz zabezpieczenia wpływów budżetowych. Okazał się skutecznym rozwiązaniem, co skutkuje przedłużeniem jego stosowania. Zgodnie z artykułem 108a ust. 1a–1b ustawy o VAT mechanizm split payment polega zasadniczo na tym, że przy dokonywaniu płatności za nabywane towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi:
- kwotę 15.000 PLN lub
- jej równowartość wyrażoną w walucie obcej,
podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Podatnik obowiązany do wystawienia faktury z dopiskiem „mechanizm podzielonej płatności” musi przyjąć płatność w kwocie należności wynikającej z tego dokumentu z zastosowaniem tego mechanizmu. Ze stosowaniem split payment wiąże się ściśle obowiązek posiadania rachunku rozliczeniowego do celów podzielonej płatności w VAT.
Warto wiedzieć z jakimi obowiązkami wiąże się stosowanie mechanizmu split payment. W przypadku wątpliwości związanych z tym, czy innym zagadnieniem związanym z podatkiem VAT – specjaliści z Nexia Advicero chętnie Państwa wesprą.
