Rada Unii Europejskiej zaktualizowała unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy dla celów podatkowych. Z dotychczasowej listy zdecydowano się usunąć:
- Bahamy,
- Belize,
- Seszele,
- Wyspy Turks i Caicos.
Zaktualizowana lista stanie się oficjalna po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a znajdować się będzie na niej 12 jurysdykcji, w tym:
- Samoa Amerykańskie,
- Antigua i Barbuda,
- Anguilla,
- Fidżi,
- Guam,
- Niezależne Państwo Samoa,
- Palau,
- Panama,
- Federacja Rosyjska,
- Trynidad i Tobago,
- Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych,
- Vanuatu.
Kolejnej aktualizacji unijnej listy rajów podatkowych można spodziewać się w październiku 2024 r.
Znaczenie unijnej listy rajów podatkowych
Umieszczenie danego państwa na unijnej liście rajów podatkowych wywołuje obowiązki w zakresie MDR. W przypadku bowiem dokonania płatności zaliczanej do kosztów uzyskania przychodów do podmiotu powiązanego z miejscem zamieszkania, siedzibą, bądź zarządem na terenie raju podatkowego należy zaraportować schemat podatkowy. W takiej sytuacji obowiązek raportowania wynika z samego faktu dokonania transakcji, bez względu na jej wartość, czy możliwość wystąpienia korzyści podatkowej.
Polskie listy rajów podatkowych
Niezależnie od unijnej listy rajów podatkowych Polska posiada swoje własne wykazy na potrzeby CIT i PIT uregulowane odpowiednio w rozporządzeniach Ministra Finansów:
- z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 599),
- z dnia 28 marca 2019 r. . w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 599),
które za raje podatkowe uznają 26 kraje i terytoria. Polska lista rajów podatkowych obejmuje więc o 14 państw więcej niż unijna, jednak jej ostatnia aktualizacja nastąpiła w 2019 roku.