Księga Przychodów i Rozchodów (dalej: „KPiR”) to jeden z dopuszczonych przez ustawodawcę sposobów prowadzenia ewidencji księgowej pozwalającej na określenie zobowiązań podatkowych. Wbrew powszechnemu przeświadczeniu i pomimo tego, że jest ona wprowadzona w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”), taką formę mogą przyjąć nie tylko osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą.
Zgodnie z delegacją ustawową szczegóły dotyczące sposobu i warunków prowadzenia KPiR, a także zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: „Rozporządzenie”). Dodatkowymi obowiązkami są na przykład prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych czy ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
Jednak w porównaniu do alternatywy jaką może być Księga rachunkowa, KPiR jest ewidencją korzystną chociażby ze względu na swoją prostotę. Jej wzór zawarty jest w Załączniku nr 1 do Rozporządzenia i zawiera zaledwie 17 pozycji. To z kolei wpływa na niższe koszty prowadzenia takiej księgowości. Wpisów w KPiR dokonuje się na podstawie dowodów księgowych i dokumentów zbiorczych. Ponadto możliwe jest zaliczenie do kosztów wszystkich wydatków bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodu. Podatek do zapłaty jest wyliczany na podstawie realnego dochodu. Zatem taka forma w niektórych przypadkach może wpływać na dużo korzystniejsze rozliczenia fiskalne.
Co do zasady ewidencję w formie KPiR powinny prowadzić takie podmioty jak:
- osoby fizyczne, które osiągają przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i jako formę opodatkowania przychodu wybrały zasady ogólne lub podatek liniowy,
- przedsiębiorstwa w spadku,
- spółki cywilne osób fizycznych,
- spółki cywilne osób fizycznych,
- spółki jawne osób fizycznych,
- spółki partnerskie
wykonujące działalność gospodarczą. Dodatkowym warunkiem jest to, by przychody ze sprzedaży (z VAT) za poprzedni rok podatkowy nie przekroczyły równowartości w złotych 2 000 000 euro, gdyż w tym przypadku powstaje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Warto zatem dokonać analizy sytuacji przedsiębiorstwa pod kątem możliwości prowadzenia ewidencji w formie Księgi Przychodów i Rozchodów, a także wpływu takiego wyboru na rozliczenia fiskalne. W razie pytań zachęcamy do kontaktu z naszymi specjalistami, którzy przeprowadzą kompleksową weryfikację Państwa sytuacji.