Z dniem 1 stycznia 2021 roku w Polsce zaczął obowiązywać nowy, dobrowolny reżim opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – ryczałt od dochodów spółek, potocznie zwany estońskim CIT-em. W dzisiejszym artykule porównamy dwie aktualnie dostępne formy opodatkowania CIT oraz przedstawimy najważniejsze aspekty każdej z nich.
Moment opodatkowania
Podatnicy klasycznego CIT są zobowiązani do odprowadzania na bieżąco miesięcznych zaliczek na podatek CIT, niezależnie od tego czy wypracowany dochód zostanie wypłacony czy zachowany w spółce i przeznaczony na inwestycje. Sytuacja w estońskim CIT wygląda inaczej. Opodatkowanie wypracowanego dochodu następuje dopiero w momencie wypłaty zysku lub np. pokrycia poniesionych strat. Jeżeli spółka w reżimie ryczałtu zdecyduje się reinwestować zyski lub po prostu je zatrzymać, obowiązek podatkowy nie powstanie. Odsunięty w czasie moment opodatkowania stanowi zachętę dla podatnika do przeprowadzenia kolejnych inwestycji, co może wpłynąć na zwiększenie jego zysków w przyszłości.
Stawka opodatkowania
W przypadku klasycznego CIT, stawka opodatkowania wynosi 9% lub 19% – w zależności od tego czy podmiot będzie traktowany jako „duży” czy „mały” podatnik CIT. Tak opodatkowany dochód w momencie wypłaty ze spółki np. w formie dywidendy dla osoby fizycznej, będzie musiał zostać opodatkowany dodatkowo 19% podatkiem PIT, co daje efektywną stawkę opodatkowania (CIT+PIT) na poziomie 34,39% dla „dużych” i 26,29% dla „małych” podatników CIT.
W estońskim CIT na pierwszy rzut oka, stawka opodatkowania może wyglądać na mniej korzystną dla podatnika, ponieważ wynosi 10% dla „małych” i rozpoczynających prowadzenie działalności podatników oraz 20% dla „dużych” podatników. Natomiast w momencie wypłaty dywidendy przez wspólnika, dochód uprzednio opodatkowany ryczałtem, może skorzystać ze zwolnienia z PIT, które wynosi 70% dla stawki ryczałtu 10% lub 90% dla stawki ryczałtu 20% „kwoty odpowiadającej iloczynowi procentowego udziału wspólnika w zysku spółki, liczonego na dzień nabycia przez niego prawa do wypłaty podzielonego zysku i należnego ryczałtu od dochodów spółek z zysku podzielonego tej spółki, z którego przychód ten został uzyskany”. W praktyce wygląda to w sposób przedstawiony w poniższej tabeli na przykładzie „dużego” podatnika. W zestawieniu przyjęto, że wspólnik posiada 100% udziałów w spółce oraz planuje wypłacić 1 000 000,00 PLN dywidendy oraz porównano „klasyczny” CIT z estońskim CIT.
Podsumowanie
Estoński CIT jest preferencyjną formą opodatkowania i ma bez wątpienia wiele zalet. Trzeba jednak pamiętać, że ta forma opodatkowania nie jest dostępna dla wszystkich podatników. Warunki, które trzeba spełnić, są omówione szczegółowo w art. 28j ustawy o CIT. Opodatkowanie klasycznym CIT choć na pierwszy rzut oka wydaje się mniej korzystne, nie musi takie być. To, którą formę opodatkowania wybrać, każdorazowo należy rozpatrywać indywidualnie. Warto w powyższym zakresie skonsultować się z ekspertami. Zapraszamy Państwa do kontaktu. Nasi konsultanci chętnie udzielą wsparcia w powyższym zakresie.